Stylów oprawiania obrazów jest tyle ile nurtów w projektowaniu wnętrz, w niezliczonej ilości. Kompletować je można w sposób pozornie niedopasowany, albo postawić na konkretny rodzaj i połączyć różne dzieła sztuki w zgraną całość. Od czego powinniśmy zacząć przy doborze ramy do obrazu? Od istoty, a więc od samego obrazu. Wyeksponowanie go w nieodpowiedni sposób sprawia, że wygląda gorzej. Rama powinna pasować do dzieła, może z nim kontrastować, ale ważne jest to, aby go nie dominowała. Przy wyborze ram do obrazu, można kierować się wskaźnikiem stylu malarskiego uwzględniają epokę powstania dzieła, kompozycję i barwę obrazu. Rama nie powinna go przyćmić, winna wyeksponować potencjał dzieła. Przy ciepłej kolorystyce obrazu warto pomyśleć o takim samym tonie ramy, a w przypadku zimnej tonacji również dopasować oprawę o chłodnym odcieniu. W przypadku gatunku malarskiego powinniśmy rozróżnić z czym mamy styczność, czy to z malarstwem rodzajowym, pejzażem, portretem czy abstrakcyjnością. Rama ma za zadanie wyłonić z obrazu to co najcenniejsze. Powinna uatrakcyjniać, wprowadzać w dobry nastrój podczas jego oglądania. Najlepiej, aby była niewidoczna, z tonowaną, zbyt wiele ozdobników nie sprawia dobrego wrażenia. Oprawa powinna pasować do charakteru, stylu i kolorystyki dzieła. Do portretów i martwych natur pasować będą złoto i dekoracyjne ornamenty, natomiast do klasycznych dzieł ozdobne ramy. Jeżeli na obrazie znajduje się wiele elementów, bogate stroje i złoto, to wówczas dobrać należy ramę skromniejszą np. drewnianą. Kolejną ważną sprawą jest technika artystyczna, należy uwzględnić rodzaj powierzchni, na której namalowano obraz. Czy zostało ono namalowane farbami olejnymi na płótnie lub desce, wymagać będzie odpowiedniej grubości ramy o dopasowanym profilu. Lepiej zamówić od producenta ramę na wymiar, aby pasowała idealnie do naszego obrazu. Warto również wspomnieć, że dla lepszego wyeksponowania oprawianego dzieła służy kartonowe obramowanie ''passe-partout''. Jego funkcją jest oddzielenie ramy od obrazu. Obramowanie powoduje lepsze skupienie się odbiorcy na obrazie. Takie osunięcie nie zakłóca odbioru pracy, tworzy tzw. neutralną strefę. Przy oglądaniu obrazu w mocno zdobionej ramie, nie zwracamy uwagi na to co przedstawia obraz, koncentrujemy się wyłącznie na zdobionym elemencie. Neutralny obszar w postaci passe-partout rozwiązuje ten problem. Najczęściej występująca kolorystyka passe-partout to biel, czerń, écru, szarość oraz biały róż. Ciepły odcień bieli pasuje do czarno białych obrazów. Czerń jest doskonałym tłem dla żółci i czerwieni, świetnie podkreśli kolorowe obrazy. Écru i blady róż podkreślą dzieła w kolorystyce pastelowej i nadadzą jej przytulny nastrój, a szarość może mieć zastosowanie niemalże do każdego dzieła. Wart przemyślenia jest materiał, z którego wykonana jest transparentna powierzchnia w oprawie. Szyba jest z natury dużo cięższa, niż plastikowa dykta, ale bardziej efektowna. Ta druga jest bardziej przeznaczona do pokojów dziecięcych, w trosce o ich bezpieczeństwo, natomiast plastik jest dużo tańszym rozwiązaniem.
